Brieven voor een mooie [kinder]tijd


Je hoeft niet altijd waterdicht te zijn
Laat het maar merken, dan maar niet de sterkste
Want, nee, je hoeft toch niet perfect te zijn
Verzet die bergen een andere keer maar verder
Dus als je soms wil huilen en wil schreeuwen, het is oké
En als het er niet uit komt, schat, dan schreeuw ik met je mee
Je hoeft niet altijd waterdicht te zijn
Laat het maar merken, dan maar niet de sterkste
- Waterdicht van Hannah Mae

Hey Reader,

Een liedje dat hier door Spotify zelf werd afgespeeld. Het werd meteen omarmd door de meisjes en door mezelf. Ik zing het soms zachtjes als ze het moeilijk hebben. Om te laten merken dat het oké is.

Het kan zo helend werken om eens even te wenen. Om je niet altijd sterk te moeten voordoen. Niet alleen voor kinderen, maar ook voor jou.

Mijn kinderen hebben mij ook al zien wenen. Uit frustratie, als ik het even niet meer weet en moe ben. Ik leg dat dan uit. Want die bergen verzetten dat lukt heel vaak met veel gemak. En soms ook niet. Dan is het te veel.

Ze hoeven mijn frustratie, verdriet of vermoeidheid niet op zich te nemen. Ze moeten het niet wegnemen. Dat is hun taak in de verste verte niet. Maar ze mogen er zo af en toe wel getuige van zijn. Want ik vind persoonlijk dat er nog te veel stemmen zijn die zeggen dat huilen zwak is. Dat je niet zo flauw moet doen. Altijd krachtig moet zijn. Dus als ik als voorbeeld kan dienen dat dat niet altijd moet. Dat ook grote mensen soms verdriet hebben dan is dat met veel plezier. Achteraf he, niet op het moment zelf. 😉

Deze is dus een boodschap voor jezelf en voor je kind: je hoeft niet altijd waterdicht te zijn.


#dekleinedingen

video preview

Music by: https://www.bensound.com License code: EV66CLHFEZMDFE5U

Ik nam de afgelopen week heel weinig foto's en maakte ook bijna geen filmpjes dus het is heel kort deze keer.

Waar ik dankbaar voor was:

  • op blote voeten rondlopen in de natuur (bij het blotevoetenpad)
  • verse pasta maken met mijn nieuwe pastamachine
  • aardbeienplanten die een nieuw rondje aardbeien produceren voor ons
  • zelfgemaakte sloefjes (Niet naar de kleur kijken, ik maakte ze met stof die ik nog had liggen van de meisjes.)

Samen leren en leven

Ik laat regelmatig invitations achter voor mijn kinderen en blijkbaar bestaat daar echt een term voor.

🍫Chocopasta

Ik maak sinds vorige week zelf chocopasta op een heel eenvoudige manier. Wat ik gebruik voor een klein potje: 2 el notenpasta, 25g 70% chocolade, 25g 85% chocolade, 2.5el ahornsiroop en een beetje kokosolie.

De chocolade smelt ik met één tl kokosolie au bain marie. Die doe ik daarna samen met de notenpasta en de ahornsiroop in een blender. Even mixen en klaar. Afhankelijk van hoe lopend je notenpasta nog is, moet je er daarna nog wat meer kokosolie aan toevoegen. Bij de portie die ik vorige week maakte, was dat niet nodig. Bij die van vandaag wel.


🍂 Herfstpoppetjes

De meisjes zijn volop eikeldopjes en bolstertjes van beukennootjes aan het verzamelen. Ze willen van die houten poppetjes schilderen en de dopjes en bolsters als hoedje gebruiken. Als je dus nog op zoek bent naar een fijne activiteit om met je kind te doen nu de herfst begonnen is: hier heb je ze. 😉


Wil je graag iets kwijt over iets uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om anderen te ondersteunen in hun eigen huisonderwijsverhaal en om te tonen dat er ook een weg is weg van de ratrace. Dat doe ik o.a. door mijn memberships, workshops en coachingsbabbels.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt. En mocht je een grote fan zijn van mijn nieuwsbrieven en je me daarvoor graag een "fooi" wil geven dan kan dat hier.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.

Stephanie Baumers

Ik bied ondersteuning aan huisonderwijzers. Hieronder vind je een voorbeeld terug van mijn betalende nieuwsbrief "Ons huisonderwijs". Je vindt ook de laatste gratis nieuwsbrief "Brieven voor een mooie [kinder]tijd" terug. Daarop kan je je abonneren door hieronder je e-mailadres achter te laten. Wil je de betalende nieuwsbrief ontvangen? Kijk dan even onder het tabblad links.

Read more from Stephanie Baumers

Teaching is not the same as learning. Hey Reader, En ik vind die echt beter klinken dan de Nederlandse vertaling: aanleren is niet hetzelfde als leren. Of lesgeven is niet hetzelfde als leren. In de kern is het verschil de motivatie met als resultaat hoe lang iets zal blijven hangen. Hoe duurzaam het leerresultaat is dus. Kijk, we hebben allemaal dingen geleerd op school waar we niks mee zijn. Ik weet dat ik ooit iets heb geleerd over de cosinus en de tangens omdat die woorden mij heel vaag...

There are no quick fixes. If we want our lives to change, we have to do the work. - Scott Stabile Hey Reader, Afgelopen week deed ik een coaching. Als coach bedoel ik, niet als coachee. Ik voelde hoe ik mezelf een aantal keer moest tegenhouden om geen ideeën te delen, om niet naar oplossingen te vragen, om niet naar een concreet plan over te schakelen. Het was namelijk nog maar sessie twee en concrete stappenplannen en ideeën zijn helemaal nog niet aan de orde. Maar het is wel typerend voor...

"Zo is het vaak hè", zegt hij. "Jullie volwassenen beginnen vaak ergens maar niet aan. Bang voor de hoogte, in dit geval. Maar starten jullie, dan ineens voelt het goed en genieten jullie ervan. Jullie kunnen beter dat stukje angst laten varen en er gewoon maar aan beginnen. Dat deden jullie vroeger toch ook?" ... "Eigenlijk beperken jullie jezelf daar heel erg mee. Altijd maar eerst dat hoofd ervoor zetten en dan de excuses en dan de angsten die nog passeren. Is dat hele setje overwonnen dan...