Brieven voor een mooie [kinder]tijd


En ook vraag ik mij af waarom wij hier staan en gaan. Wat is toch mijn pad, heb altijd mijn best gedaan.- May & June in Van mij het allermeest

Hey Reader,

De muziek van May & June vind ik top en dit is mijn favoriete lied van het moment. Voor mij gaat het in grote lijnen over voelen wat wel of niet bij je past en je eigen pad volgen. Hoe moeilijk dat soms ook is.

Ik koos nu deze zinnetjes uit de songtekst omdat ik soms echt filosofische gesprekken voer met de meisjes. En die gaan soms dus ook over wat we hier doen.

Als het aan mij vraag, wat ik hier doen, dan kan ik daar niet echt op antwoorden. Vanuit Human Design gezien ben ik hier om te informeren. En dat klopt wel. Dat voel ik. Maar waarover dan? Dat wisselt precies altijd. Ik ging van persoonlijke groei naar kinderen opvoeden over huisonderwijs naar tja, terug persoonlijke groei? En eigenlijk is alles samen want ik ben nooit opgehouden met te praten over kinderen opvoeden en huisonderwijs.

Misschien kan ik het nog het beste samenvatten als "informeren over een andere manier van leven dan wat gangbaar is". Want ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat wij hier met z'n alleen rondlopen enkel en alleen om te gaan werken, dat verdiende geld dan uit te geven aan spullen die we eigenlijk niet altijd nodig hebben waardoor we constant veel moeten blijven werken. Het houdt de economie in gang, dat wel, maar of het ook onszelf in gang houdt dat is nog maar de vraag.

Ik besef dat ik hier vaak over bezig ben, over dat anders leven. Over dat het anders moet. Meer in balans. Meer terug naar de basis, naar de essentie. Het is dan ook iets wat me enorm bezig houdt op dit moment. Omdat ik geloof dat heel veel mensen voelen dat het niet klopt. Maar dat ze toch maar hun best blijven doen. Dat moet niet.

Ik deed ook altijd mijn best. Was voorbeeldig. In alles: ik was, in mijn herinnering, een heel rustig kind en op school al helemaal. Ik haalde hoge punten, studeerde vlot, had vriendinnen, deed vooral niet lastig of moeilijk, behaalde twee diploma's, vond directe een vaste job in het onderwijs, bouwde een huis ... Ik kan zo nog even doorgaan, maar mijn punt is duidelijk denk ik. En toen werd ik moeder en ontdekte ik dat ik in dat moederschap heel hard mijn best deed om dingen te doen die tegen mijn gevoel in gingen. Zoals borstvoeding geven om de 3u en geen minuut eerder. Of mijn kind laten huilen terwijl ik op de gang stond te tellen tot ik weer terug binnen "mocht" gaan. Of mijn kind af gaan zetten bij een (lieve) onthaalmoeder, ook al weende ze. Ook hier kan ik nog even doorgaan.

Mijn punt is: ik kwam informatie tegen die me deed beseffen dat ik mijn gevoel kon volgen. Dat er nog mensen, mama's waren die hun best hadden gedaan, maar voor wie het niet klopte. Die nu hun best deden om naar dat gevoel te luisteren. En ik ben dat ook gaan doen. Niet alleen op het vlak van opvoeden en moederschap, maar veel breder.

En terwijl ik dit schrijf, echt letterlijk nu, besef ik dat ik daarom doe wat ik op dit moment aan het doen ben: informatie delen om te laten zien dat niet iedereen zijn best blijft doen voor het mainstream plaatje. Dat er mensen zijn die meer en meer gaan voelen en naar dat gevoel proberen te luisteren. Zodat jij, als je het voelt, dat ook kan gaan proberen te doen.

Niet van vandaag op morgen en op alle levensvlakken in één keer. Dat heb ik ook niet gedaan. Ik ben ondertussen al 7 jaar bezig en ik ben er nog altijd niet. Nog lang niet. Minstens een paar keer per week bedenk ik me dat ik iets anders had kunnen doen omdat mijn gevoel niet goed zat en ik toch nog ging voor "de brave, flinke" versie. Maar we komen er wel.


#dekleinedingen

video preview

Een iets langere video deze keer met de kleine dingen die ik leuk vond want het is van twee weken:

  • thee drinken met de zon in mijn rug en mijn voeten in het gras
  • poetsmiddel maken op basis van azijn en citrusschillen
  • zelfgebakken flatbread voor bij de barbecue
  • Ik maakte gebruik van de restwarmte van de barbecue om goudsbloemzalf te maken, koekjes te bakken en granola te maken.
  • heerlijk fluffy goudsbloemzalf
  • eerste radijsjes uit eigen tuin en volle grond
  • zelfgebakken zuurdesembrood
  • klaproosjes
  • nieuwe citroentjes in wording aan de citroenboom
  • kleuren met de dochter tijdens een rustmoment
  • twee keer wandelen op het strand: één keer met zonnig en één keer met bewolkt weer
  • yogalesje geven bij de bib naar aanleiding van de boekstartdag
  • allemaal aardbeitjes in de tuin
  • spinazie oogsten (deels voor bij de pasta, deels voor in de smoothie, deels om in te vriezen)
  • zelfgebakken zuurdesempistoletjes

🚗 Speelgoed voor onderweg

Vorige week reed ik met de meisjes naar zee. Het was de allereerste keer dat ik zover moest rijden in m'n ééntje met die twee op de achterbank. Vooraf sprak ik met hen af dat we moeten samenwerken: ik zou zorgen dat we veilig gingen aankomen en zij zouden zorgen dat ik me daarop kon concentreren. Dat is dus gelukt. Voor onderweg had ik wat nieuwe luisterboeken gezocht in de Kobo-app (Jubelientje is hier één van de favorieten op dit moment, zowel om te luisteren als om zelf te lezen). Daarnaast heb ik een zakje met daarin wat kermisprullen: letterlijk van die kleine prullen die ze op de kermis of in zo'n draaibak wel eens "winnen". Dat bewaar ik voor de langere ritten in de auto. Als laatste nam ik een mandje mee met een paar zakjes met speelgoed. Ik vertelde er al eens eerder over, over de mand die ik aan onze deur bewaar en waarin speelgoed zit dat enkel gebruikt wordt om mee op verplaatsing te nemen. Daaruit kozen ze twee kleine popjes (ook van de kermis), smartgames, Polly Pocket en een paar Tiptoiboeken.

Ik maakte deze bingo en ook deze kleurkaftjes van oude dvd-hoesjes zelf.


📕 Fulltime avonturier - Tamar Valkenier

Ik weet eigenlijk niet goed hoeveel sterren ik dit boek wil geven. Ik weet ook niet of ik het echt per se een aanrader vind en toch wil ik het boek met je delen.

Het boek gaat over Tamar die besluit om met de fiets vanuit Nederland naar Singapore te fietsen. Ze vertelt over de avonturen die ze meemaakt, over de natuur en de ontmoetingen en over de reizen die ze aansluitend op de fietsvakantie maakt.

Als je het leest, lijkt het wel of het niet waargebeurd is, maar dat is het dus wel.


🍓 Bessen invriezen

Wij kochten in het verleden regelmatig zo'n grote zak met diepvriesbessen om in een smoothie te doen. Nu het echt bessenseizoen is (of dat eraan komt), maken we daar gebruik van. De bakjes (kleine) aardbeien van de plaatselijke aardbeienboer kosten hier op dit moment €1,50. We kochten er dus wat extra om in te vriezen en confituur van te maken.

Daarnaast vries ik ook alle platte aardbeien en blauwe bessen in die blijven liggen. (Dat deelde ik misschien al eens eerder). Voor een smoothie maakt dat niet uit of ze plat zijn of niet, maar om op te eten zijn die iets minder appetijtelijk.


Op mijn blog had ik het deze week over niks. Nog altijd niet. Ik merk dat ik opnieuw een periode zit waarin ik voel dat ik veel wil doen en delen, maar nog niks concreet heb en dus maar helemaal niks doe en deel. Er lijkt ook weinig ruimte voor te zijn op dit moment. Komt met een beetje geduld wel goed.

Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om anderen te ondersteunen in hun eigen huisonderwijsverhaal en om te tonen dat er ook een weg is weg van de ratrace. Dat doe ik o.a. door mijn memberships, workshops en coachingsbabbels.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.

Stephanie Baumers

Ik bied ondersteuning aan huisonderwijzers. Hieronder vind je een voorbeeld terug van mijn betalende nieuwsbrief "Ons huisonderwijs". Je vindt ook de laatste gratis nieuwsbrief "Brieven voor een mooie [kinder]tijd" terug. Daarop kan je je abonneren door hieronder je e-mailadres achter te laten. Wil je de betalende nieuwsbrief ontvangen? Kijk dan even onder het tabblad links.

Read more from Stephanie Baumers

"Zo is het vaak hè", zegt hij. "Jullie volwassenen beginnen vaak ergens maar niet aan. Bang voor de hoogte, in dit geval. Maar starten jullie, dan ineens voelt het goed en genieten jullie ervan. Jullie kunnen beter dat stukje angst laten varen en er gewoon maar aan beginnen. Dat deden jullie vroeger toch ook?" ... "Eigenlijk beperken jullie jezelf daar heel erg mee. Altijd maar eerst dat hoofd ervoor zetten en dan de excuses en dan de angsten die nog passeren. Is dat hele setje overwonnen dan...

Je kunt alleen ware voldoening halen uit iets wat je echt leuk vindt. Maak geld niet tot je doel. Doe in plaats daarvan dingen waar je dol op bent en doe ze zo goed dat mensen hun ogen niet van je af kunnen houden. - Maya Angelou Hey Reader, Dat laatste stukje van de quote moet je niet te letterlijk nemen in mijn geval want zo graag sta ik nu ook weer niet in de belangstelling. Het gaat voor mij eerder om dat eerste stukje. Zowat alles in mijn aanbod heeft geen vaste prijs. Enkel de...

Het feit dat een antwoord op deze vraag (Hoe weet je wat je wilt?) zo moeilijk is, komt omdat onze generatie en de vorige generaties het hebben afgeleerd ze te stellen. Als kind kregen we mee: 'zwijgen en luisteren'. De route werd voor ons bepaald. Tot we op een dag achttien jaar waren en moesten kiezen: what's next? - Eva Daeleman Hey Reader, Met mijn nieuwe aanbod voor het najaar te bekijken, kwam ik steeds weer terug op de woorden "essentie" en "samen leren en leven". Voor mij is het dan...