​

​

​

Hey Reader,

​

"Het is haar schuld dat die toren omviel." Dat stond mijn ene dochter te roepen, helemaal overstuur omdat haar zus de toren waaraan ze samen bouwden per ongeluk omver had laten vallen. Ze bleef het keer op keer herhalen. Ik voelde zelf al wat irritatie komen, maar bleef rustig. Rustig genoeg om te zeggen dat ze haar zus wel de schuld kon blijven geven, maar dat dat er niet voor ging zorgen dat die toren opnieuw recht stond.

Je kan iemand de schuld geven, iemand anders of jezelf, maar het resultaat verandert niet. Of dat nu gaat over een toren of over een "volwassen" kwestie: het gaat voor allebei op.

Ik gaf haar de optie om boos te blijven en de schuld te blijven geven of om terug te gaan en de toren opnieuw te bouwen. Ze werkt kalmer en koos het laatste.

Toen ik er later nog eens aan terugdacht, viel 'm bij mij ook. Het is zo gemakkelijk om iemand de schuld te geven van iets dat niet lukt of niet gaat zoals je het wilt. Het ontdoet je, zogezegd, van alle verantwoordelijkheid en je hebt iemand om boos op te zijn. Het zorgt er misschien even voor dat je je beter voelt want jij kan er niks aan doen, toch? Maar het verandert ook niks.

Je blijft zitten met een wrang gevoel en het resultaat blijft hetzelfde. Dubbel vervelend dus. En ik weet wel, dat dat gemakkelijker gezegd dan gedaan is als het over ingewikkeldere zaken gaat dan over een toren. Ik wil ook niet zeggen dat je dit zomaar ineens kan. Ik wil ook niet zeggen dat dat mij altijd lukt. Ik wil vooral deze boodschap geven om je erbij stil te laten staan. En om je uit te dagen om verder te kijken dan wie al dan niet schuldig is. Wat is een oplossing? Welke actie verandert het resultaat?

​

#dekleinedingen

​

De kleine dingen waar ik de afgelopen tijd van genoot zijn:

• buiten eten met o.a. zelfgebakken pitabroodjes
• zonnebloemen in onze tuin
• ​mooi kaartje van Wendy schrijven voor een feestje
• quinoasushi als lunch
• homemade limonade van homemade limoensiroop
• de eerste blauwe bessen in de tuin
• de moestuin 's morgens water geven
• ochtendwandeling naar een ven vlakbij
• ochtendroutine buiten doen (lezen, meditatie, yoga)

En uiteraard geniet ook heel vaak van het spel, het opgroeien en het gebabbel van de meisjes. 💖

♟Leren schaken

Ik heb nooit leren schaken. Ooit ben ik er eens aan begonnen met een app, maar dat hield ik niet vol. En nu kwam mijn dochter ermee af. Moeilijk om iets te leren dat je zelf niet kan natuurlijk. Dus bracht ik dit boek mee van de bib zodat we het samen kunnen leren.

In het boek vind je eerst per schaakstuk een uitleg en een spel dat je met een deel van de schaakstukken kan spelen om te leren welke richting(en) het stuk uit mag gaan. Op die manier wordt het dan moeilijker en moeilijker opgebouwd.

Voor ons werkt dit heel handig en zowel de dochter als ikzelf zijn enthousiast.

🍓 Rabarbercompote met aardbeien

Nu de aardbeien nog even in het seizoen zijn en ook rabarber vlot groeit, is deze combinatie echt heel lekker. Mijn vriend gebruikte dit receptje voor onze compote. Die werd als dessertje al gegeten bij een bolletje vanille-ijs, maar ik deed 'm ook door mijn geitenyoghurt en vond het echt heerlijk. Een aanrader dus.

​

Op mijn blog had ik het deze week over of wij vakantie houden of niet. Ook ben ik alle artikels uit de nieuwsbrieven op mijn blog aan het zetten. Ik stopte met Instagram omdat alles daar zo vluchtig is, maar als ik hier een mail stuur, is dat ook vluchtig. Daarom zet ik alle artikels ook online, met een link naar de volledige nieuwsbrief.

Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

​

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om anderen te ondersteunen in hun eigen huisonderwijsverhaal en om te tonen dat er ook een weg is weg van de ratrace. Dat doe ik o.a. door mijn memberships, workshops en coachingsbabbels.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.